Dagboek: Dag 63 – Kuis Uw Stront Op Aub! (Eerste Dag in Hoboken)
; newWindow.focus())
Dinsdag 29 november 2005.
Voordat we begonnen vanmorgen hebben we eerst naar de politie van Hoboken getelefoneerd om hen op de hoogte te brengen van onze tocht door het district. In Wilrijk heeft de plaatselijke politie ons verteld dat we dat best voor elk district eerst melden. Op die manier weten ze onmiddellijk waarover het gaat indien iemand een klacht zou indienen over ‘twee verdachte figuren in lange zwarte frakken die van deur tot deur gaan’, zoals al eerder is gebeurd. Maar wanneer we deze morgen nog geen uur bezig waren is ons telefoontje naar de Hobokense politie overbodig gebleken: ze stopten met een combi naast ons op straat om ons tegen te houden. We zijn al in verschillende districten tegengehouden door de plaatselijke politie, maar nog nooit op de eerste dag van een nieuw district. De Hobokense agenten zijn er snel bij.
“Hebben jullie klachten gekregen?” vroeg ik onmiddellijk nadat ik hen mijn identiteitskaart en een NEE-flyer had overhandigd en had uitgelegd wat de bedoeling was.
“Nee, maar we hebben jullie gisteren al zien rondlopen, en toen we jullie nu ook weer zagen moesten we dat toch even controleren.” zei de agent vriendelijk. “Het is in orde, u mag verder doen. En nog veel succes!”
“De politie van Hoboken wenst ons nog veel succes!” zei ik enthousiast tegen mijn kompaan Bachir nadat ze waren doorgereden. Dat hebben we ook nog niet veel meegemaakt. Van alle flikken die we al zijn tegen gekomen waren deze twee wel diegenen die het meeste sympathie voor ons toonden. Sympathie tonen is iets dat wij ook geregeld doen wanneer we bij mensen aanbellen. Sommigen mensen beginnen over hun problemen te vertellen en over de afkeer die ze hebben voor de politiek. We trachten dan steeds een luisterend oor te zijn en die mensen de tijd te geven om hun verhaal te doen. En meestal lukt dat ook vrij goed. Maar er zijn van die momenten dat we perplex staan met onze mond vol tanden en we eigenlijk niet goed weten op welke manier sympathie te tonen. Bijvoorbeeld toen Bachir vanmiddag ergens aanbelde en een kale man met een grote, dikke snor in het deurgat verscheen.
“Goeiemiddag, meneer…” begon hij zijn zin zoals altijd, maar hij werd abrupt onderbroken.
“Ik ben geen meneer!” zei de man met een waanzinnige blik in zijn ogen. Mijn kompaan stond hem even verstomd aan te kijken. Hij keek naar de snor die groter was dan een genetisch gemanipuleerde reuzenbanaan. Als dit een vrouw was, dan hebben we een nieuwe kampioen gevonden wat betreft bovenlipwoekering. Dit exemplaar klopte zonder twijfel de recordpoging van het erelid van de snorreclub dat we onlangs zijn tegengekomen.
“Het was dus echt heel duidelijk ne vent die daar stond!” zei Bachir achteraf. “En ik kon echt mijn lach niet inhouden omdat hij op zo’n serieuze manier declareerde dat hij geen meneer was. Ik heb dus tegen een recordtempo mijn zin afgerateld om daar zo snel mogelijk weg te zijn voordat ik in de lach schoot.”
”Allé gast.” zei ik geamuseerd en nogal ongelovig.
“Ja kerel wa moest ik anders doen?! Gewoon zeggen: ‘Oké, goeiemiddag madam dan!’?? Dan had ik zeker in lachen uitgebarsten! Maar nu ik erover terug denk… Da was waarschijnlijk da wijf van Ekeren die teveel Jupiler drinkt en ondertussen weet waarom!”
“Haha, inderdaad! Heel opmerkzaam van u, beste conflater. Dat ik dat niet eerder doorhad. Vandaar dat ze natuurlijk zegt dat ze geen meneer is, het is gewoon onze vermannelijkte vriendin van in Ekeren!” lachte ik mee.
“Dan is ze ondertussen ook al kaal geworden. Dat arme mens moet toch een dringend gaan stoppen met al die Jupiler naar binnen te kappen. Da kan echt ni goe aflopen. Hoe gaat dat arme schaap eruit zien de volgende keer dat we ze tegenkomen? Verslaving is een trieste zaak…”
Wat later op de dag kwamen we voorbij een straat waar de mensen met een heel ander probleem te kampen hadden. We wandelden er voorbij een nogal expliciet bericht, waarschijnlijk opgehangen door de persoon die er vlak tegenover woont, dat de mensen vriendelijk verzoekt hun stront op te kuisen. We vragen ons af… is dit een specifieke aanklacht of eerder een algemene raad naar de buurtbewoners toe? Ik weet niet of u het beseft, beste uithanger van dit berichtje, maar de drollen die voor uw huis liggen zijn hondendrollen. Maar u bent in ieder geval gewaarschuwd, beste buurtbewoners. Indien u moest besluiten een worst te draaien voor deze persoon zijn deur, gelieve het daarna dan op te kuisen. Over ons hoeft u zich in ieder geval geen zorgen te maken. Als wij kaka moeten doen zoeken wij daarvoor meestal een toilet op.
; newWindow.focus()){kind=link}
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.