Dagboek: Dag 3 - Spinnenwebben en Blaffende Honden
; newWindow.focus())
Dinsdag
6 september 2005.
Het was een gevarieerde dag vandaag. Onze voeten waren nog altijd één grote pijnzone, daar niet van, maar de reacties van de mensen in Ekeren waren wel heel uiteenlopend in tegenstelling tot gisteren.
Het blijft een feit dat de meeste mensen in Ekeren positief reageren tegen onze verwachtingen in. Niet dat we Ekeren zagen als een buurt vol negatief ingestelde personen, maar we hadden nooit gedacht dat bij zoveel mensen het concept van NEE onmiddellijk in de smaak zou vallen. We hebben zelfs met een aantal bewoners heel interessante en diepzinnige gesprekken gevoerd.
“Inderdaad, ik heb zelfs verschillende mensen gehad die rechtuit zeiden dat ze op NEE gaan stemmen omdat ze het een heel goed en uitgewerkt concept vinden.” beaamt Bachir.
“Blijkt dat er echt veel mensen heel ontevreden zijn met de gangbare politiek… ik had een vrouw aan de deur die als eerste reactie gaf dat het stillekesaan tijd wordt dat ze dat Antwerpse bestuur hier eens vervangen, met burgemeester en al.”
“Ja dat spreekt boekdelen. Maar Jan, ik heb toch ook wel heel negatieve reacties gehad. Ik ben bijvoorbeeld in een chocolaterie op de Isabellalei binnengestapt om de eigenaar ook even op de hoogte te brengen van het bestaan van NEE. Ik gaf hem een flyer en toen hij die heel even met een minachtende blik had bekeken begon hij op een nogal eigenaardige manier te lachen. En ik bedoel niet gewoon een lichtjes excentrieke lach… het klonk alsof hij een hond met een snotvalling had ingeslikt: ‘heu! heu! heu!’. En toen verfrommelde hij de flyer voor mijn ogen en gooide hij die onder mijn neus in de vuilbak.”
“Misschien had hij gewoon teveel van zijn eigen chocolade gesnoven?”
“Wie weet… Maar dat is nog niet alles! Een paar straten verder had ik weer een eigenaardige ervaring. Bij dit huis, een gigantische villa in de Marcel De Backerstraat, ging de deur niet open, maar wel een luikje in de deur waardoor ik enkel twee norse ogen en een grote neus kon zien. Ik zei dus mijn zin zoals ik die bij elke deur ongeveer op dezelfde manier zeg: ‘Goeiedag meneer, het is om u er even van op de hoogte te brengen dat u bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen kunt protesteren tegen de huidige politiek…’ en voor ik goed en wel mijn zin kon afmaken blafte een grommende stem van achter de deur ‘IK BEN GEEN NEGATIVIST!!’. Waarop het luikje abrupt werd dichtgeslagen.”
“Al een geluk dat hij geen negativist was, je weet maar nooit waar slecht gezinde mensen toe in staat zijn als je aan hun deur komt. Over blaffen gesproken, hebt gij ook niet verschrikkelijk veel honden wakker gebeld die dan ineens als een bezetene begonnen te blaffen? Dat is mij echt heel de dag door opgevallen. Ik had soms schrik om langs de voorhof tot aan de mensen hun voordeur te stappen. Ge weet nooit of er een razende hond van om de hoek kan schieten en een artistieke snit in mijne frak zet. Of in mijn been. Dan zou onze inforeis rap gedaan zijn.”
“Wat mij ook is opgevallen is de enorme massa spinnenwebben die in de struiken en aan de voorgevels hangen. Een vriendelijke dame van in de buurt heeft ons er op gewezen dat het de tijd van het jaar is en dat het in Ekeren momenteel echt krioelt van de kleine spinnetjes. Het heeft dus helemaal niks te maken met dat mensen hun voortuin niet goed zouden onderhouden of zo.”
“Het was met momenten toch beangstigend. Zo was ik op een bepaald moment door een voortuin aan het wandelen waar de spinnen, echt waar ik meen het, de overhand hadden op de planten. Het is wel zo dat het huis achteraf bleek leeg te staan. Dat ontdekte ik vlak voordat ik merkte dat er iets onderaan aan mijn jas bewoog. Ik keek naar beneden en zag tot mijn grote ontsteltenis dat een vette spin (de grootte van een dikke druif zonder zwans!) tegen een angstaanjagende snelheid langs mijn jas naar boven aan het kruipen was. Nu kijk, ik ben niet bijzonder vies van spinnen en ik kan de beestjes in het algemeen wel tolereren… maar dat was toch wel even verschieten.”
“Ocharme toch, ge gaat nog wel wat angstaanjagender dinges meemaken het komende jaar vrees ik.” zegt Bachir plagend.
En met die bedenking bereiden we ons voor op onze volgende lange dag.
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.