Dagboek: Dag 107 - Ginne Kloejt
; newWindow.focus())
Maandag 30 januari 2006.
“... protesteren tegen de huidige politiek.” Zo eindigde de zin waarmee ik die lieftallige dame aan de deur op de hoogte bracht van haar nieuwe mogelijkheid tot politiek protest. De flyer die ik haar had aangereikt nam ze aan met haar tengere, evenzeer lieftallige handjes.
“Och meneer, politiek da interesseert me ginne kloejt.” Kwam er onverwachts en op aanzienlijk minder lieftallige manier over haar lippen gegleden. De contouren van mijn gezicht bewogen zich tot een geamuseerd en sympathiserend glimlachje.
“Maar mevrouw u gaat toch stemmen?” zei ik met honingzoete luchtigheid in mijn stem.
“Nee, ik ga ni stemmen,” antwoordde ze resoluut. “Want! Politiek interesseert mij ginne kloejt.” Ze benadrukte het nog een keer. “Ze doen toch waar ze goesting in hebben.”
“Maar u weet toch, mevrouw, dat als u niet gaat stemmen uw stem proportioneel verdeeld wordt onder de partijen?” Het is wel belangrijk dat ze dat dan toch weet, dacht ik bij mezelf.
“Ja, da weetek.” zei ze nog steeds even zeker van zichzelf.
“Maar,” en ik had al kunnen raden wat er ging volgen… “Da interesseert me ginne kloejt.” Nu ja, dacht ik, als het haar echt ‘ginne kloejt’ interesseert, dan interesseert het haar ‘ginne kloejt’ hé. Niks aan te doen. Maar het minste wat ik dan toch kan doen is heel even uitleggen waarover het gaat en waarom ik nu heb aangebeld. Dat lijkt mij toch redelijk?
“Oké, het was alleen maar om u even persoonlijk op de hoogte te brengen dat wij de mensen de mogelijkheid bieden om, indien zij dat wensen, hun stem aan de politieke partijen te ontnemen en als protest te doen vertegenwoordigen in de gemeenteraad.” Zo, nu weet ze tenminste wat de bedoeling is.
“Awel,” begon ze vastberaden. “Ik vind het heel tof dat er mensen zijn die zich daarvoor willen inzetten, voor het bieden van die protestmogelijkheid. Ik vind da heel tof.” Ze had duidelijk respect voor wat we aan het doen zijn, dat heeft ze heel duidelijk gemaakt.
“Maar…” U hebt het inderdaad goed geraden: het interesseerde haar “ginne kloejt”. Ja, oké. Oké. Dat is uw goed recht hé madam. Ik nam vriendelijk afscheid van haar en stapte naar mijn kompaan Bachir toe die al enkele huizen verder was.
“Wat was er?” vroeg hij geïnteresseerd. Dat doet hij altijd wanneer ik een gesprek met iemand heb gehad: zo krijgt hij een vollediger en correcter beeld van hoe de mensen op onze verschijning aan de deur reageren. Ik vatte de dialoog dus kort samen en onderstreepte met enige humor dat mevrouw het echt allemaal ‘ginne kloejt’ interesseerde. Mijn kompaan richtte even zijn ogen bedenkelijk naar beneden, als in gedachten verzonken, en schoot plots met een flits terug wakker alsof er een ideeënlamp boven zijn hoofd was aangesprongen.
“Ahja, omdat da een wijf is.” zei hij enthousiast terwijl hij me met wijde ogen aankeek. Er vormde zich een wantrouwige frons op mijn wenkbrauwen, zoals al zo vaak het geval is geweest wanneer mijn conflater zijn mond opentrekt, en ik keek hem met voorzichtige anticipatie aan.
“Euh, ja… en dan?”
“En da is waarschijnlijk een lesbisch wijf, en vandaag interesseert haar da ‘ginne kloejt’, omda kloten haar sowieso ni interesseren.” Ik keek mijn kompaan versteld aan. Was ik echt al vijf maanden met een klinische randdebiel als deze door Antwerpen aan het trekken?
“Kerel, what - the - fuck zitte gij nu te kakke!?” haalde ik naar hem uit. “Die opmerking slaagt nu toch écht op niks!” Ineens schoot hij in de lach omwille van mijn verontwaardigde reactie.
“Die slaagt op ginne kloejt, Jan, op ginne kloejt.” giechelde hij. Ik nam me voor me te herinneren vanavond contact op te nemen met de instelling van Geel, en stapte naar mijn volgende voordeur.
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.