Dagboek: Dag 18 - Ja, wij menen het.
; newWindow.focus())
Dinsdag
27 september 2005.
Toen we van de morgen onderweg waren naar onze eerste straat van de dag, de Houthulststraat, passeerden we de Merksemse markt daar in de buurt. We hebben dan besloten om even door de markt te wandelen om een zak nootjes voor onderweg te kopen. De nootjes waren heerlijk, maar dat heeft niet veel troost geboden voor het zeikweer dat onze dag grauw kleurde. Maar het weer was niet de grootste boeman vandaag. Ge maakt wa mee als ge van ’s morgens tot ’s avonds door Antwerpen trekt en aan de mensen hun deur gaat staan bellen. Op het einde van de dag juist voordat we terug naar huis vertrokken na een lange dag door de zeverende regen te hebben geploeterd zat het er weeral tegen. Een van de laatste deuren die ik voorbijkwam was die van een appartementsblok. Een man van in de zestig deed open met een norse blik in zijn ogen.
“Goeiedag meneer, het is om u even…”
“Wa edde golle daar in die brievenbussen zitten prutsen?” onderbrak hij mij op een beschuldigende toon. Zijn negatieve uitstraling gaf me onmiddellijk de indruk dat ik met een zure burger te maken had.
“Hoe bedoelt u meneer?”
“Ik heb a derjust vanuit mijn raam in die brievenbussen ginder zien zitten prutsen. Ge moet uit die brievenbussen blijven!” zei hij bitsig waarbij de klank van zijn stem zich vulde met intense minachting. Ik kreeg de stille indruk dat deze vent een explosief geval was dat elke moment een uitbarsting van agressie kon hebben. En voor iemand van in de zestig zag hij er toch nog uit alsof hij betrekkelijk veel blikschade kon toebrengen aan mijn postuur. Oppassen met wat ge zegt Jan. Beleefd blijven.
“Meneer al wat wij doen is deze flyer in de mensen hun brievenbus steken ter informatie.” Ik liet de flyer zien als bewijs van mijn onschuld.
“Ge moet uit die bussen blijven of ik bel de flikken!” blafte hij nu op ronduit vijandige wijze. “Ik heb olle wel bezig gezien in die bussen!“
Maar... wij hebben
onze piet toch niet in uw brievenbus gestoken hé meneer.
Ik heb misschien een krant die in een bus was geramd wat moeten
opzijschuiven om de flyer erin te kunnen steken en dat was misschien
het ‘gepruts’ waar
hij het over had, maar da’s toch geen reden om ons te staan
uitkafferen. Deze vent had misschien een paar vijzen kwijt, een
slag van de molen gekregen of juist een traumatische ervaring
opgedaan met een opdringerige homofiele postbode. Hij sloeg gewoon
tilt bij de gedachte dat wie dan ook in de buurt van zijn brievenbus
zou komen om er in te zitten ‘prutsen’ en er in ‘bezig
te zitten’.
Het was in ieder geval duidelijk dat in discussie treden meer kwaad dan goed
deed. Ik stond dus op het punt om vriendelijk afscheid te nemen van dit bijzonder
onaangenaam figuur, maar ik moest nog in één van
de brievenbussen een flyer steken. Hoewel het helemaal zijn brievenbus niet was
maakte deze handeling hem nog woedender.
“Neemt da er terug uit!!” riep hij uit. “Gijse kloetzak! Mokt da ge weg zé veur ik oe nor oe kloete geef!”
Deze kerel had echt wel een probleem met papiertjes die in brievenbussen worden gestoken. Bachir en ik hadden in ieder geval geen zin om ‘nor ongs kloete te kraaige’ en hebben ons dus maar van deze persoon gedistantieerd. We zijn in ieder geval vriendelijk gebleven en hem nog een goede dag gewenst.
; newWindow.focus())
Gelukkig waren niet al onze ervaringen vandaag zo negatief. Een
andere man verschoot toen hij mijn kompaan Bachir aan de deur kreeg
vandaag. Hij onderbrak Bachir zelfs tijdens zijn uitleg om heel
uitgelaten te vragen: ”Amai zedde golle na nog altijd bezig?!”
“Euh… ja. Onze eerste maand zit er bijna op” antwoordde Bachir.
“Golle meenst da echt ofwa!? Ik dacht dat da een grap was van heel Antwerpen met olle getweeën af te gaan! Dees vinnek echt bewonderenswaardig, mijn stem edde golle al zeker!’ vertelde de man enthousiast.
“Maar het is niet onze bedoeling om stemmen te ronselen. We willen enkel de ontgoochelde kiezers een middel geven om op een onpartijdige en ondubbelzinnige manier hun protest te uiten.”
“Mor ik stem toch altijd blanco uit protest!”
“Ah in dat geval is NEE wel het geschikte alternatief voor u.”
Kijk dat is nu waarom wij de inforeis doen. Waarom wij zoveel tijd en energie steken in het van ’s morgens tot ’s avonds doorkruisen van heel Antwerpen. De mensen op de hoogte brengen van hun nieuwe mogelijkheid tot ondubbelzinnig protest. Mensen die nooit een eerlijke kans hebben gehad om hun stem aan alle politieke partijen te ontnemen laten weten dat zij die kans nu wél hebben.
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.