Dagboek: Dag 30 – Das haben wir nicht gewusst.
; newWindow.focus())
Donderdag 13 oktober 2005.
Aan het begin van de dag, we waren juist aangekomen op de Ruggeveldlaan om daar onze dagelijkse arbeid te leveren, stopte een voorbijrijdende auto vlak voor ons en ging het raampje open. Daar zat een man die naar ons glimlachte en teken deed dat hij met ons wilde praten. Weer iemand die ons van op televisie herkent en een babbeltje wil doen.
“Zijde golle van de zwarte brigade?” vroeg hij duidelijk geamuseerd.
“Nee, we zijn van de protestbeweging NEE.” zeiden we lachend. We hebben die vraag al verschillende keren gekregen, maar deze man reageerde wel heel anders op ons antwoord dan alle anderen tot hiertoe.
“De fascisten vroeger hadden ook zo’n kostuum aan.” zei hij. “De SS brigade had ook van die lange zwarte frakken. Jaja ik ben zelf nog bij de SS geweest vroeger! Ik was nog maar 14 jaar en ik was al een parachutist bij de SS!”
‘Wow wat komt die kerel hier ons allemaal vertellen!’ Dachten we bij onszelf. Heeft hij noodgedwongen moeten collaboreren om zijn leven te redden of is hij echt een Nazi in hart en nieren? Toen hij ineens vol lof begon te vertellen over het Derde Rijk en wat voor een toffe pee die Hitler wel was wisten we hoe laat het was. Het was duidelijk in zijn ogen te zien dat hij met heimwee terugdacht aan die tijd. Hij haalde zelfs zijn portefeuille boven en toonde ons oude foto’s van zichzelf in militair kostuum en van zijn officier in het leger. Wij deden hem met onze zwarte kledij met nostalgie terugdenken aan zijn SS jaren!
“En ik had mijn haar ook op dezelfde manier als hij.” zei hij tegen mijn kompaan en hij wees naar mij. “En ik was ook zo ne lange smalle. Jaja ik zie da golle mannen zijt met idealen!”
Fucking hell! We worden hier gewoonweg vergeleken met Nazi’s alsof het de normaalste zaak van de wereld is! Dit was zonder twijfel het meest shockerende moment van de inforeis tot hiertoe! Niet moeilijk dat sommige mensen schrik van ons hebben als ze ons zien voorbijkomen. We zien er uit als SS’ers!
De man bleef maar vertellen over hoe fantastisch het fascisme wel was en hoe schoon Vlaanderen er nu zou uitzien moest Hitler de oorlog gewonnen hebben.
“We zouden armen tekort hebben om hem te groeten!” zei hij trots, en bracht vervolgens vanuit het raampje van zijn auto een Hitlergroet uit terwijl hij enkele zinnen in het Duits riep!
FUCKING HELL! Deze kerel méént het!
“We zouden armen tekort hebben om hem te groeten!” herhaalde hij luider, en nu stak hij ook zijn tweede arm naar buiten en bracht zo een dubbele Hitlergroet uit met beide armen terwijl hij nogmaals luidkeels enkele Duitse zinnen uitriep!
Mijn kompaan Bachir en ik keken elkaar bijzonder verontrust aan. Als we NU als bezetenen pijlsnel van deze mafketel zouden wegsprinten, zou hij dan nog net genoeg tijd hebben om zijn luftwaffe-kanon boven te halen en ons neer te kogelen? We durfden er niet over speculeren. Één ding was zeker: deze vent had het zwaar te pakken. Als hij acht armen had gehad als een spin, dan had hij ze ongetwijfeld alle acht uit zijn raampje gestoken om een achtvoudige Hitlergroet uit te brengen!
“De mensen zijn kuddebeesten!” Ging hij verder. “Ze volgen hij die het slimst of het sterkst is! Onnozelaars! Eerst staan ze met een miljoen zo de Führer te groeten (waarop hij weer een groet uitbracht) en daarna zingen ze gezamenlijk in koor ‘Das haben wir nicht gewusst!’. De debielen!”
Deze man bleef maar doorratelen en hij sprong van de hak op de tak. Plotseling zei hij: “Ge moet uw handen uit u zakken halen mannen, da geeft een heel slechte indruk.”
Euh… en in het openbaar een dubbele Hitlergroet uitbrengen terwijl ge Duitse teksten aan het uitschreeuwen zijt, geeft dat geen slechte indruk? Ik denk dat we zelfs geen slechtere indruk zouden maken wanneer we met onze onderbroeken over onze kop getrokken bloot door het stad zouden huppelen terwijl we het Belgische volkslied zingen.
Even abrupt als dit waanzinnige gesprek was begonnen eindigde het ook wanneer de man ons nog veel succes wenste en doorreed. We bleven nog even verbijsterd staan.
“Jan, dat is zonder twijfel het meest absurde gesprek dat ik ooit gehad heb!” zei mijn kompaan verontwaardigd.
“Voor mij ook Bachir, voor mij ook.”
(Ik wil hier even vermelden dat deze man nog veel meer shockerende dingen tegen ons heeft gezegd, maar dat we die dingen hier niet kunnen publiceren omdat dat de onpartijdigheid van NEE zou schaden.)
Later op de dag, nog steeds onder de indruk van onze ervaring van de morgen, begon een kerel tegen me te roepen terwijl ik een aantal appartementsgebouwen aan het bussen was.
“Kunde gij leze!?” brulde hij woest. Hier gaan we weer dacht ik. Weer iemand die niet goed weet wat hij op zijn brievenbus plakt.
“Jawel meneer, wat is het probleem?”
“GEEN ongeadresseerd reclamedrukwerk staat er oep die bus!” schreeuwde hij.
“Maar er staat ook bij ‘wél informatiebladen aub’ en dat is wat dit is, een informatieblad. Het is zeker geen reclame want wij verkopen niks, we willen de mensen enkel informeren.” vertelde ik hem geduldig.
“Mokt da ge weg zé of ik geef u aan!” tierde hij met frustratie en hij grabbelde de NEE-flyer uit zijn bus en gooide het op straat.
Waar gaat ge me aangeven meneer? Toch niet bij de SS? Naar’t schijnt zijn we daar zelf lid van! Ik heb mijn mond maar gehouden, de flyer terug opgeraapt en verder gegaan. In discussie treden had duidelijk geen zin.
Zoals aangekondigd hebben we gisteren en vandaag de Schotense Steenweg gedaan in plaats van vrijdag omdat een vriendelijke vrouw ons dinsdag zei dat ze op de Schotense Steenweg woont en dat ze vrijdag niet thuis zal zijn. Wel mevrouw, op uw verzoek hebben we uw straat vroeger gedaan, maar we zijn u niet tegen gekomen. Misschien was u net even naar de winkel? Niet kwaad zijn hé mevrouw, we hebben ons best gedaan hoor!
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.