Dagboek: Dag 117 - Goeiemorgen!
; newWindow.focus())
Maandag 13 februari 2006.
De communicatieproblemen tussen ons en de mensen aan de deur blijven persistent opduiken. We doen nochtans zo ons best om ons zo duidelijk en verstaanbaar mogelijk uit te drukken, maar sommigen slagen er toch altijd in om in de war te geraken. Soms lijkt het wel alsof ze het ervoor doen. Zo was er enkele dagen geleden een oude vrouw die het absoluut vertikte me te verstaan.
‘Wa zegde? Ik versta u ni!’ heeft ze menig maal luidkeels in mijn oor staan brullen. Ik deed mijn best om zo beleefd mogelijk over te komen maar ik werd hier wel gedwongen om diezelfde informerende zin, die ik aan elke deur zeg, herhaaldelijk uit te roepen, steeds dichter bij haar oor: ‘HET IS OM U EVEN TE ZEGGEN DAT U BIJ DE VOLGENDE GEMEENTERAADSVERKIEZINGEN KUNT PROTESTEREN TEGEN DE HUIDIGE POLITIEK!!!’
‘Wa zegde? Je ne comprends pas!’ herhaalde ze weer, nu plotseling ook in het Frans en met een bijzonder arrogante venijnigheid in haar stem. Ik gaf het op. Dat was al de derde keer geweest. Ik probeerde haar de flyer te overhandigen zodat ze zelf kon lezen waar het over ging. Ze tuurde met halfgesloten oogjes naar het papiertje in mijn hand.
‘Politie gezever?’ las ze luidop met traag uitgesproken klanken. Het vergde een enorme inspanning om niet met mijn ogen te rollen en een diepe zucht te slaken. Er staat politiek gezever madam, niet ‘politie’ gezever.
‘Ooh ge zijt van de polis? Jamaar ik heb niks mé de polis te make zenne, doar hemmek gin zakes mé.’ zei ze gepikeerd en deed haar deur dicht. Ik stond nog even perplex voor me uit te staren met de flyer in mijn hand. Ze denkt dat ik van de politie ben? Zelfs al stond er inderdaad ‘politie’ in plaats van ‘politiek’ op de flyer gedrukt... Als iemand in een lange zwarte jas aan uw deur staat met een papiertje waarop ‘politie gezever’ te lezen staat, dan is de veronderstelling dat die kerel een flik is toch nog steeds niet echt logisch? Deze oude doos was niet alleen potdoof en stekeblind, maar ook nog eens seniel of mogelijk compleet getikt erbovenop. Bij dergelijke gevallen zijn misverstanden onvermijdelijk. En we hebben nog meer voorbeelden, ook in situaties waar ze niet zo voor de hand liggen. Een andere vrouw nog niet zo lang geleden bijvoorbeeld had duidelijk een bijzonder verwrongen beeld van wat we aan het doen waren.
‘Ik begrijp uw denkwijze en ik heb respect dat u er voor uitkomt, maar ik doe er niet aan mee.’ zei ze nadat ik mijn zin had gezegd. Mijn ‘denkwijze’? U doet er niet aan mee? U hebt respect dat ik ervoor uitkom? Wat dacht ze wel dat ik deed? Als een perverse vent mijn seksuele lusten botvieren op weet ik welke exotische manieren? En ze achteraf dan nog verantwoorden met mijn ‘denkwijze’? Ik weet niet welke afschuwelijke dingen ze insinueerde, maar haar gezichtsuitdrukking en haar woordkeuze alleen waren genoeg om me schuldig en vies te doen voelen over weet ik veel wat ze in gedachte had.
'Misschien was ze ervan overtuigd da ge een seksueel gefrustreerde getuige van Jehova zijt die met enkel een zwarte jas aan heel de dag lang bij mensen aanbelt in de hoop iemand te vinden die zijn Wachttoren wilt zien?' lachte mijn kompaan achteraf toen ik het hem vertelde. Zo’n mooie kans om met mij te spotten liet hij natuurlijk niet liggen. ‘Ik heb daarjuist ook iets raars voorgehad.’ Ging hij verder. ‘Een vrouw begroette me via haar parlefoon, en ik was dus van plan mijn zin gewoon in het toestel te spreken. Maar nadat ik als eerste woord “goeiemorgen” zei onderbrak ze me al. “Daar heb ik geen zin in!” zei ze nijdig, en legde de hoorn op. Da’s toch ongelofelijk? Ze heeft geen zin in een goede morgen?’
‘Ze verdacht u waarschijnlijk van dezelfde vulgaire praktijken als waar ik net van beschuldigd werd door de vrouw die ik net aan de deur had. En ze had gewoonweg geen zin in uw vuiligheid, makker.’ lachte ik smakelijk ‘Ge moet daar respect voor opbrengen hé kerel. En probeer u Wachttoren-frustraties een beetje te beheersen man!’
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.