Dagboek: Dag 78 - Rudolf Het Roodneuzige Vliegmachien
; newWindow.focus())
Dinsdag 20 december 2005.
De vierde dag in Borgerhout en de alom aanwezige kerstversiering op straat wordt steeds weelderiger. Nu komen we niet enkel overal versierde kerstbomen, dennenkransen en lachende sneeuwmannen tegen, maar ook kersttafereeltjes van de geboorte van Jezus zien we nu regelmatig verschijnen, soms zelfs met muziek! Ook het aantal kerstmannetjes dat tegen de gevels hangt stijgt dramatisch. Sommige gebouwen lijken wel een heuse invasie van de kleine ventjes in rode pakjes te ondergaan. Het is een bijzonder zicht als een appartementsgebouw wordt bestormd door een vrolijk swat-team van vijf glimlachende kerstmannekes. Door die constante aanwezigheid van kerstversiering begon ik vandaag half onbewust een kerstlied te neuriën om het eentonige werk wat lichter te maken. “Rudolf the rednose raindeer” zong ik binnensmonds terwijl ik van deur naar deur stapte.
“wa zedde gij na aan het zingen?” vroeg mijn kompaan Bachir die ook wel wat verstrooiing kon gebruiken.
“Een kerstlieke over Rudolf the rednose raindeer.”
“Huh?”
“Rudolf is een rendier van de kerstman met een rode neus.”
“Fuck you.”
“Ik meen het.”
“Wa zitte gij nu weer uit uwen duim te zuigen manneke? De verveling moet serieus naar uwe kop gestegen zijn.”
“Ik zuig helemaal niks uit mijn duim… gij hebt nog nooit van Rudolf gehoord ofwa?” zei ik verwonderd. Mijn kompaan keek mij aan alsof ik compleet getikt was. “Nee dus… gij kent toch ook gene zak van de kerstcultuur hé.”
“Volgens mij zit ge serieus uit uwe nek te zeiken.” zei hij achterdochtig.
“Nee serieus, da’s een kerstverhaal. Het gaat over een rendier van de kerstman met een rode neus, en er is iets speciaals met da beest. Ik weet nimeer wa, ik ken het verhaal ook maar half zen gat. Maar ik geloof dat er een conflict of zoiets onstaat tussen de kerstman en da rendier, en die rode neus had er iets mee te maken.
“En die had echt ne rooie neus ofwa?” zei hij, mij bijna uitlachend.
“Ja, zo ne grote ronde knalrode clownneus.” zei ik doodserieus, en ik hield een samengebalde vuist voor mijn neus om duidelijk te maken wat voor neus ik precies bedoelde.
“Fuck you.”
“Da’s toch hoe hij wordt voorgesteld in de tekenfilmkes. Maar ik zeg het, ik ken het verhaal eigenlijk ni.” Mijn kompaan stapte met een frons op de wenkbrauwen verder, even in gedachten verzonken voordat hij terug sprak.
“Die rendieren, bestaan die echt of is dat een kerstmythe?” zei mijn kompaan zonder het geringste spoortje humor in zijn stem. Ik keek hem aan alsof hij juist uit een debieleninstelling was weggevlucht en schoot dan smakelijk in de lach.
“Gij meent da ofwa? Als ge zo’n debiele vraag stelt zijt ge ni alleen kerst-, maar ook wereldvreemd. Natuurlijk bestaan die echt! Achterlijke spast.”
“Maar als die dan toch echt bestaan, waarom gebruiken ze die dan ni hé? Waarom laten ze die beesten dan geen karren trekken? Die kunnen toch vliegen?” Het vermoeden dat mijn kompaan een achterlijke spast is had op dat moment een zekerheid geworden, was het niet voor het subtiele vleugje humor dat ik in zijn stem bespeurde.
“Da vliegen is het probleem juist.” ging ik onverstoord verder. “Als iedereen die dieren gebruikte zouden ze constant over onze hoofden vliegen. En als ge weet da zo’n beest er nog ni aan denkt om zijne kak in te houden wanneer hij dringend naar het wc moet kunt u al inbeelden wa voor toestanden da tot gevolg zou hebben.”
“Nee serieus, waarom gebruiken ze die beesten dan niet als lastdieren?” hield mijn kompaan vol.
“Daar waar rendieren in de natuur voorkomen zullen ze die wel gebruiken veronderstel ik. Maar het gebruik van rendieren moet ge niet onderschatten. Enkel doorwinterde experts als de kerstman weten de nodige behendigheid aan de dag te leggen om die magistrale hoefdieren het luchtruim te doen kiezen. En zelfs een rendierenkrak als de kerstman is niet onfeilbaar wanneer het aankomt op de beheersing van de aërodynamica van het rendiervliegen. Zelfs hij heeft wel eens een ongelukje voor…”
; newWindow.focus()){kind=link}
Met dat antwoord kon mijn kompaan vrede nemen. We hopen in ieder geval dat hij de 25ste veilig en zonder accidenten over Antwerpen passeert.
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.