Dagboek: Bijlage 6: De mieten in het Antwerpse stadsbestuur
; newWindow.focus())
De voorbije twee weken hebben wij contact opgenomen met de partijvoorzitters van de partijen in Antwerpen om hen hun mening te vragen over de beweging NEE. We hebben ondertussen gesprekken gehad met een politieker van elke partij en die gesprekken ook gefilmd. Die reacties zullen we tonen aan de pers op onze persconferentie van maandag.
Het is ons uiteindelijk gelukt om een reactie van een politieker van elke partij op band te krijgen, maar dat was zeker niet altijd even gemakkelijk. Politiekers zijn blijkbaar, en dit kan u al dan niet verbazen, niet altijd mensen die hun woord houden. Zo hadden we bijvoorbeeld een afspraak met NVA voorzitter Bart Van Camp, maar een dag voor het geplande gesprek stuurde hij ons een mail waarin hij de afspraak afblies. Hij had onze website bekeken en hij vond ons heel negativistisch overkomen, zo scheef hij. Bovendien beweerde hij dat we in de kaarten van het Vlaams Belang spelen:
“Ik wens na lezing van uw teksten niet in te gaan op uw uitnodiging. Uw initiatief is beledigend voor de vele vrijwillige partijmilitanten die de politiek niet ten grave willen dragen en overlaten aan de anti-politiek. Uw initiatief zal overigens enkel ten goede komen aan het Vlaams Belang bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006.”
‘Heeft hij nu schrik om met ons een gesprek te voeren?’ vroeg ik me af.
‘Waarschijnlijk. Hij heeft onze site bekeken en is bang geworden omdat wij de politici confronteren met het antipolitieke gevoel dat leeft bij de mensen.’ antwoordde mijn kompaan Bachir.
‘Hij is dus, om het delicaat te stellen, een regelrechte miet?’
‘Daar lijkt het op hé.’
Wie had dat gedacht. Er zitten mieten in de NVA. Maar al snel werd duidelijk dat het in andere partijen ook niet aan broekschijters ontbreekt. De afspraak met Boudewijn Muts, Antwerpse partijvoorzitter van de CD&V, maar op het laatste moment toen we al ter plaatse op hem stonden te wachten belde hij ons op, zei hij dat hij de website had bekeken en geen zin meer had om naar de afspraak te komen:‘Jullie zien mij er veel te negativistisch uit en ik verdenk jullie van samen te werken met het Vlaams Belang.’
‘Maar meneer u kunt toch niet zomaar op het laatste moment een afspraak afzeggen omdat u er geen zin meer in hebt? Wij staan hier al ter plaatse op u te wachten.’ Zei ik verontwaardigd. Bovendien verzekerde ik hem dat we volledig onpartijdig zijn en dat we niets dan goede bedoelingen hebben.
‘Ik vind jullie heel negativistisch overkomen en ik wil er niks mee te maken hebben, ik zal wel zien wat er van komt oké? Daag!” *klik-tuuuut* de verbinding werd verbroken. Hij had gewoon ingehaakt terwijl ik nog aan het spreken was! Die kerel was een kijkje gaan nemen op onze website en had gewoon schrik gekregen! Hij durfde zelfs niet meer naar de geplande afspraak te komen. Wat betreft mietengedrag kunnen de broekschijters van bij de CD&V blijkbaar tippen aan de schijtluizen van de NVA.
Tot voor kort hadden we de indruk dat het bij Spirit ook een prinsessenbedoening was. De Antwerpse voorzitter van Spirit, Joris Giebens, was ons al anderhalve week aan het lijntje aan het houden (beloven contact met ons op te nemen zonder het effectief te doen, onze telefoontjes niet beantwoorden,…) waardoor we de stille indruk kregen dat er ook bij Spirit de voorzitters onder een serieus gebrek aan kloten leden. Maar na vele pogingen hebben we met meneer Giebens dan toch op het laatste moment een afspraak kunnen maken voor zondagmorgen, één dag vóór onze persconferentie. Nog net op het nippertje maar kom, we waren al blij dat niet alle Antwerpse politici van hetzelfde miet-caliber zijn. Voor de twee moederskindjes van de NVA en de CD&V hebben we ook nog plaatsvervangers gevonden: Luc Lemmens voor de NVA en Marc Van Peel voor de CD&V. Die twee kerels hadden blijkbaar wél genoeg mannelijkheid tussen hun benen om de confrontatie met ons aan te gaan. Onze tussentijdse resultaten:
Mannen met ballen:
Joris Giebens, Luc Lemmens en Marc Van Peel.
Mieten:
Bart Van Camp: fameuze miet. 8 op 10 voor zijn uitstekende broekschijterij.
Boudewijn muts: super miet. Een verbluffende 10 op 10 voor zijn ongeëvenaard gebrek aan kloten.
Met Marc Van Peel hadden we een afspraak in het stadhuis. Toen we daar arriveerden moesten we even in de luxueuze lederen sofa gaan zitten om op hem te wachten. Het interieur van het stadhuis zag er bijzonder chique uit. Marmeren zuilen en tegels omringden ons, dure authentieke schilderijen pronkten aan de muren. Geregeld kwam er een personeelslid haastig voorbij gestapt dat ons nieuwsgierig aankeek. Plots bleef een van hen stilstaan om naar ons te staren.
‘Aah de teeveesterren!’ zei ze geamuseerd. We keken op en zagen een vrouw verwachtingsvol naar ons kijken. ‘Het is toch waar hé? Jullie zijn die teeveesterren?’ We keken elkaar even aan. Ze bedoelde waarschijnlijk onze verschijning in het programma Frontlijn op 18 februari.
‘Ja inderdaad’ zeiden we met een vriendelijke glimlach. Ze glunderde nog even naar ons en stapte verder.
‘Die heeft precies ook al sympathie voor ons’ fluisterde ik naar mijn kompaan.
‘Zouden leden van het personeel hier ook overwegen om NEE te stemmen?’ vroeg hij zich af. ‘Da zou wel grappig zijn, dan zouden ze onrechtstreeks de job van hun werkgevers in gevaar brengen. Werknemers die hun werkgevers ontslagen… wat NEE allemaal niet mogelijk maakt!’
Tijdens het gesprek bleek dat Marc van Peel het concept van NEE helemaal niet goed vond, wat natuurlijk zijn volste recht is, maar hij vond het wel bewonderenswaardig dat we er ons zo gedreven voor inzetten. Ook Luc Lemmens vond het initiatief niet alles, maar had wel ontzag voor de deurentocht door Antwerpen die we hebben ondernomen. Wij waren van onze kant al blij dat ze de cohona’s hadden om een gesprek met ons aan te gaan. Wie er bijzonder positief reageerde op ons initiatief was Stephan Bogaert van de VLD, maar ook Johan Malcorps van Groen! en Johan Peeters van de SP.a toonden bedeesde sympathie voor ons initiatief. Ook Hugo Coveliers van VLOTT en Filip De Winter van het Vlaams Belang konden het idee van een onpartijdige proteststem wel smaken, maar hadden er ook zo hun eigen mening over.
De ongezoute meningen van al deze politici, mieten of niet, ballen of geen ballen, zullen getoond worden op onze persconferentie op maandag 13 maart.
Het dagboek is gebaseerd op waar gebeurde feiten. Verwijzingen naar en beschrijvingen van personen komen meestal overeen met de werkelijkheid, maar worden soms overdreven en in het belachelijke getrokken. Het is in geen geval de bedoeling bepaalde personen te beledigen, het is enkel en alleen de bedoeling entertainende literatuur aan te bieden.